จากบ้านนามาโดนมื้อ คึดฮอด ดอกควมเก่า
จากผู้แก่ผู้เฒ่า ความเพิ้นเว้า บ่ได้ยิน
จากกลิ่นดิน กลิ่นหญ้า ปูปลาอยู่ท่งไฮ่
จากพ่อแม่ปานขาดใจ หนีมาไกลจากบ้าน
หัวใจนั้นกะห่วงหา จากไฮ่นา เคยครองสร้าง ...
กะได้ห่างมาไกล จักปานไดสิได้คืน ต่าวดอกเมือบ้าน